Budowa kościoła pw. Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych rozpoczęła się w 1882 r. - wówczas na terenie należącym do parafii św. Katarzyny. Kamień węgielny został położony 24 maja 1882 r. Grunt pod budowaną świątynię oraz cmentarz ofiarował Jan Machalica.

Uroczystej konsekracji nowego domu Bożego 22 czerwca 1890 r. dokonał biskup Franciszek Śniegoń z Cieszyna.
W ołtarzu głównym uwagę zwraca witraż przedstawiający tajemnicę Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych, zaprojektowany przez prof. Adama Bunscha. W kierunku Matki Bożej wyciągają się setki ludzkich rąk - w geście prośby o pośrednictwo w zanoszeniu do Boga próśb i wołań.
Po lewej stronie prezbiterium stoi neogotycka ambona z bogato rzeźbionym baldachimem i figurami czterech Ewangelistów; naprzeciwko - figura Archanioła trzymającego na rękach dziecię przygotowane do sakramentu Chrztu świętego. Z pierwotnego wystroju kościoła zachowane zostały kamienne figury Świętej Rodziny i postaci Świętych.
Dziełem czechowickiego rzeźbiarza Andrzeja Borgła są liczne elementy wystroju wnętrza: boczne ołtarze, ambona. Na szczególną uwagę zasługują oryginalne płaskorzeźby stacji Drogi Krzyżowej, w których rzeźbione figury wkomponowane zostały w ramy wypełnione wyrytym tekstem z biblijnym opisem danej sceny.
W prawym ołtarzu bocznym umieszczona jest figura św. Maksymiliana Kolbego, z różą w dłoniach. Święty zrywa krępujące jego ręce pęta z drutu kolczastego, a poniżej znajduje się cytat z Ewangelii św. Jana: "Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich" (J 15, 13).
Po lewej stronie - ponad tekstem: "To jest moje przykazanie, abyście się miłowali, tak jak Ja was umiłowałem" znajduje się figura Chrystusa Miłosiernego.
Stopniowo pojawiają się w świątyni - po prawej stronie prezbiterium - również rzeźbione przez Andrzeja Borgła kolejne drewniane figury do bożonarodzeniowej szopki: Matka Boża trzymająca Dzieciątko na Kolanach, wpatrująca się w Nie z czułością, a także oświetlający tę scenę lampką św. Józef.
W nawie głównej, bliżej wejścia znajdują się ponadto dwa ołtarze boczne; w ołtarzu po stronie lewej umieszczono kamienną figurę św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem na ręku, zaś w ołtarzu po stronie prawej - figurę św. Katarzyny z kołem w ręku, atrybutem patronki kolejarzy.
Pod chórem stoją dwa neogotyckie konfesjonały z rzeźbami kluczy Piotrowych. Na parapecie chóru muzycznego uwagę zwraca kompozycja mozaikowa przedstawiającą krzyż, dwie owieczki oraz napis: "Chwalcie Pana wszystkie narody".

Tuż przy wejściu głównym, po prawej stronie znajduje się niewielka grupa rzeźb przedstawiająca Matkę Bożą przekazującą różaniec św. Dominikowi.

Pod wieżą kościelną, po prawej stronie przedsionka urządzono niewielką kaplicę z obrazem Matki Bożej Różańcowej oraz grupą kamiennych rzeźb przedstawiających Świętą Rodzinę. Nad wejściem głównym - mozaika z wizerunkiem Chrystusa. Od strony południowej stoi duży żeliwny krzyż misyjny z 1922 r.
Od strony północnej do kościoła przylega rozległy cmentarz parafialny, na którym zachowało się wiele zabytkowych nagrobków i krypt z przełomu XIX i XX w., m.in. kamienne mauzolea Opawskich, Habermannów czy Hofmannów.
Znajdują się także groby rodziny Machaliców, ofiarodawców gruntu pod cmentarz oraz kościół.